效法基督的真諦

经文：罗马书12：1-2

“所以，弟兄们，我以神的慈悲劝你们，将身体献上，当作活祭，是圣洁的，是神所喜悦的；你们如此事奉乃是理所当然的。不要效法这个世界，只要心意更新而变化，叫你们察验何为神善良、纯全、可喜悦的旨意。”

基督徒事奉一位圣洁的上帝，蒙召成为圣洁的子民，并在祂圣洁国度中服侍。主耶稣在世时，曾提醒我们要完全，像我们的天父完全一样，“完全”含有“圣洁”之意。有鉴於此，在事奉中追求圣洁是祂的旨意，务必保守自己远离世俗与罪恶，从而讨祂的喜悦。

上述经文信徒十分熟络，是我们生活的总则。从字面读来，保罗似乎以爱心劝勉，事实上，它是带着权柄的要求，信徒务必听而行之。基督徒的天职是事奉主，而事奉跟奉献休戚相关，不能切割，乃一体的两面。事奉神即是将身体当活祭奉献给祂，我们不再为自己活在人间，而是将生命的主权交托主，由祂引导我们的世间生活。

将身体当活祭献给神时，我们的身心灵全部归属祂，世界诱惑不再起作用。由于世界尚在恶者手中，无时无刻不在召唤我们，影响我们效法它的一切。原文“效法”一词，含有“形塑”之意，世界仿佛巨型模具，可将我们形塑成“世界之子”。有句马来谚语颇传神：“Bagaimana Acuan Begitulah Kuihnya”，意即“有怎样的模具，就有怎样的糕品”。若不把自己奉献给神，下场将是不堪局面：我们成了世界模具的产品！

我们当把“效法世界”的消极面，转变成“效法基督”的积极面。唯有如此，我们的心怀意念与人生价值观，才能经历到内心的蜕变与更新，世界的影响力将式微于无踪。事实上，当基督上十字架时，祂为我们演译了“身体当活祭”一幕！所以，当我们将自己献给上帝时，献祭的意义不再是旧约所规范那样。作为活祭，当我们摆上自己时，不仅限一天，而是生命中每一天；不只作一日新造的人，而是每日都作新造的人。

祷告：

圣洁全能的上帝，我感谢祢在我身上的恩召，蒙祢拣选在祢圣洁的国度里事奉祢、敬拜祢，并将我的身体当作活祭献上，恳求祢来悦纳。当我在地上遵行祢的旨意时，赐下祢浩瀚的恩典，好让我只效法祢而不是这个世界，这样就可以讨祢的喜悦！奉主耶稣的名求，阿们！

基督信仰不是耍嘴皮

经文：马太福音7：21-23

“凡称呼我‘主啊，主啊’的人不能都进天国；惟有遵行我天父旨意的人才能进去。当那日必有许多人对我说：‘主啊，主啊，我们不是奉你的名传道，奉你的名赶鬼，奉你的名行许多异能吗？’我就明明地告诉他们说：‘我从来不认识你们，你们这些作恶的人，离开我去吧！’”

基督徒所敬拜的上帝，是监察人心肺腑的主；祂的眼目遍察全地，寻找合祂心意的人。因此，我们的心怀意念，一言一语，一举一动，其背后的动机或议程，尽在祂眼中昭然若揭，绝不能隐藏丝毫。同时，上帝将按照我们一生的所作所为，来判定进入神国的准则。

我读过《两条门路》这本书，作者张路得在序言里所述，带给我震撼性启发。某次，一位姐妹在看电视福音节目，被传道人的魅力所吸引，全神贯注看节目。突然，她转过头来问作者：“电视里的传道人这么会讲，这么有能力，讲的时候又会哭，他一定是神忠心的仆人，您说是不是？”她提此问题时，动机显然单纯，期待着作者共鸣。

张路得只笑笑回应，没发表任何意见。她笑而不语，此举不表示她认同，也不表示她不认同。事实上，她不认识那位传道人，内心底蕰与实际状况，只有上帝才知道，她无法如实奉告。作者继称，如果单凭人的口才，人讲道的时候会哭，声泪俱下感动全场，藉此认定他是忠心神仆，这样的属灵认识和判断，是相当有问题。

作者是一位女传道，在美国和加拿大事奉主多年，对当地教会观察入微。耶稣在世时，祂预知这类现象将发生，警惕教会事奉者遵旨而行，言行一致……，以免审判日不只被遗弃，还冠上“作恶之人”的劣名。虽然在言谈中，耶稣直指台前的传道者，从整本福音书的语境来诠释，它涵盖了台前幕后事奉主的信徒，遵行父神旨意是对整体的命令。

此时，愿主赐下恩典，在事奉的道路上，以祂圣言奉为圭臬，遵守祂的旨意而行。千万不要以侥幸心态事奉主，以为背地里所作所为，可以瞒住周遭的人；忘了上帝监察一切，我们的肺腑心肠，心怀意念……，在祂眼中犹如骨节与骨髓，随时可以剖开，照然若揭！

祷告：

眼目遍及全地的上帝，祢无所不知，祢无所不晓，我们一切的动机和意念，都在祢全知的眼目底下。多少时候，我带着侥幸的心态事奉祢、服侍人，在此向祢悔改认罪。同时，恳求祢赐下奉行的恩典，在生活中把信仰化为行动，荣神益人，讨祢的喜悦！如此祷告，奉主耶稣的名求。阿们！

掃羅王失敗的教訓

经文：撒母耳记上15：22 – 23

“撒母耳说，耶和华喜悦燔祭和平安祭，岂如喜悦人听从祂的话呢？听命胜於献祭，顺从胜於公羊的脂油。悖逆与行邪术的罪相等，顽梗与拜虚神和偶像的罪相同。你既厌弃耶和华的命令，耶和华也厌弃你作王。”

上帝创造了万有，更是万有的主宰！祂对一切受造之物，布局了周全计划，一切也按其时成就，钜细无遗……，人类是贯彻神旨的受造。我们若想领受祂的浩恩，听命於上帝吩咐是讨祂喜悦之举；顺从祂的引领以完成其旨意，胜过有口无心的献祭盛典。

扫罗是以色列首位君王，由于学不好“听命”与“顺从”的原则，最终遭受上帝罢黜。在他登基初期，曾表现出谦逊贤明的典范，惟此良景不长久。他作王四十年，屡次悖逆上帝旨意，也不听命於先知；从掌政第二年起，上帝便撤离祂的同在。此後，扫罗失却生活重心与目标，行事为人犹如行尸走肉，直到大卫接替他作王。

扫罗王下场如此不堪？按《圣经》记载，上帝不随便废弃扫罗，祂曾赐下两次机会，可他两次都上演“滑铁卢”，败绩惨不卒睹！第一次，扫罗在吉甲等候撒母耳献祭，七日已过先知仍未现身，心急之下擅自献祭。第二次，在击败亚玛力人的战役中，私自留下肥壮牲畜，对亚玛力王刀下留情；如此漠视上帝的命令和吩咐，扫罗面对被废弃的下场！

最糟的是，扫罗对本身过失不感亏欠，还强词夺理跟撒母耳驳嘴，坚持自己没犯错！从扫罗的事迹，我们获提醒“听命胜於献祭”，欠缺顺从的祭礼是空洞仪式。先知坦言，扫罗内心被悖逆和顽梗牢控着，它们跟邪术与拜偶像一样邪恶。此话十分严厉，对基督徒来说：若无听命与顺从之心，在事奉道路任意妄为的话，等於将自己凌驾於上帝之上了。若然，我们可能是扫罗的翻版……，千万不要步上他的后尘啊！

祷告：

监察人心的上帝，感谢祢话语的光照，让我看见灵性光景。许多时候，我事奉祢、服侍人，全凭自己感觉和主张进行。读了扫罗王的事迹後，我得到警惕和提醒。帮助我除去顽梗的心，好让我听命於祢，顺从祢的旨意，一生讨祢的喜悦。我如此祷告，奉主耶稣的名求，阿们！

巴蘭見利忘義

“神对巴兰说：‘你不可同他们去，也不可咒诅那民，因为那民是蒙福的。’……神因他去就发了怒；耶和华的使者站在路上敌挡他。他骑着驴，有两个仆人跟随他。驴看见耶和华的使者站在路上，手里有拔出来的刀，就从路上跨进田间，巴兰便打驴，要叫它回转上路。”（民数记22：12  & 22）

我们所敬拜的上帝，是守约、施慈爱的上帝。祂的应许一出，绝不徒然返回，有“一言既出，驷马难追”之概。祂曾应许亚伯拉罕：“为你祝福的，我必赐福与他；那咒诅你的，我也咒诅他”（创12：3）。这个应许，在摩西带领以色列出埃及时，得到佐证。

以色列人在约旦河东战胜亚摩利王後，挟着胜利态势来到摩押平原，摩押王惧怕他们人多势众，军情告急下想到退敌妙方：派人咒诅以色列！近东人相信，一句咒诅或祝福的言语，功效奇大；一旦由嘴里吐出，既不可收回，且能按时成就。

思前想後，摩押王决定祭出“咒诅”牌，召见占卜师巴兰，条件谈妥後即“舌战”。讵料，人算不如天算，上帝从中干预搅乱了战局，以色列人毫发无损。整个过程中，上帝扮演重要角色，由于秉持对亚伯拉罕的应许，祂绝不让人咒诅以色列。

在上帝拦抯之下，巴兰不准对以色列说好说歹！由于惦念巴勒馈赠的财物，竟厚着脸皮再求问祂禁令是否属实？由此可见，他在上帝旨意和巴勒旨意间游走，想当左右逢源的投机分子，企图从中为自己谋私利。难道上帝和玛门，好像鱼与熊掌一般，岂能兼得？

确然，世间财物令人垂涎，也让人昏了心眼。若上帝不用驴说话，巴兰会一错再错，将错就错，贪得无厌错下去。保罗说贪财是万恶之根，此言对基督徒深具警惕性！同时，我们从巴兰身上汲取教训：惟有逃避世间的诱惑，才能“一言九鼎”事奉主，站稳立场为祂辩解福音，把祝福带给周边的人。

祷告：

守约施慈爱的上帝，祢的圣言安定在天，一切应许从祢口中发出，绝不徒然返回。求祢怜悯我善变的人性，有时经不起世间诱惑，经常歪曲祢的旨意。但愿我从巴兰身上，汲取属灵的教训，不会见利忘义，做不该做的事，说不该说的话。如此祷告，奉主耶稣的名求！

全心全意愛祂

“以色列啊，你要听！耶和华—我们神是独一的主。你要尽心、尽性、尽力爱耶和华—你的神。我今日所吩咐你的话都要记在心上，也要殷勤教训你的儿女。无论你坐在家里，行在路上，躺下，起来，都要谈论。也要系在手上为记号，戴在额上为经文；又要写在你房屋的门框上，并你的城门上。” （申命记 6：4-5）

耶和华为独一真神，这是上帝对以色列人的启示，在《申命记》再度重申。当摩西领受《十诫》时，开场白表明耶和华是真神，世人应当敬爱祂。到了新约时代，耶稣基督引用经文阐明上帝是独一的：“第一要紧的，就是说：‘以色列啊，你要听，主我们上帝是独一的主。’”（可12：29）。

申命记第6章4至9节，是摩西离世之前召集以色列人，当众宣讲的最後吩咐。上帝藉着摩西晓以大义，用“你要听”作为开场白，犹似古代皇帝对其子民说：“朕要你们如此行！”老百姓一致回应道：“遵旨”！场面何等壮观，多么感人肺腑。这反映出听的重要，如何明白上帝心意？一切要从“聆听”开始。

耶稣在世传福音时，经常抛出一句话：“凡有耳的，都应当听”，好一句布道结语，如雷贯耳。细嚼这句话时，我觉饶有趣味，因为凡有耳者，包括了你家里的宠物，还有宇宙间一切受造之物，尽列此清单内。然而，上帝把范围缩小了，祂要我们像兔子一样，竖起双耳留心听，谨慎的听，一字不漏的听。

到底上帝要我们听什么？祂吩咐大家尽心、尽性、尽力爱祂，并把祂的话铭记於心。这项爱的命令，以色列人称它为“示玛”（Shema），是一句经常经背诵的祷告文，意义重大。古代近东的人敬奉多神教，但以色列人只能相信那位独一的真神，换句话说，以色列人只能专爱耶和华上帝。对基督徒来说，此原则也恒久不變。

今天，基督徒敬拜独一的真神，此独特性在《旧约圣经》早已启示。以色列人蒙受祂的恩惠，被拣选专心敬拜祂，事奉自有永有的上帝。《旧约》启示中的上帝，也是今日基督徒事奉的神，对以色列民的启示和教导，也是向基督徒说的。透过聆听祂话语，我们明白祂的心意；藉着生活中的实践行动，向世人表明永活真神存在，掌权人间。

祷告：

感谢父神，在祢的慈爱中我被祢拣选，成为何等蒙福的人。恳求祢赐下力量，帮助我一生一世尽心、尽性、尽力爱祢，聆听祢的诫命和吩咐，明白祢的心意为何。同时，藉着每一天的生活实践，表明祢是宇宙间的独一真神，带领人认识你、敬拜祢。我如此祷告，奉主耶稣的名求！

《月光小夜曲》的福音啟迪

在我童年时代，父亲买了许多黑胶唱片，陪伴我度过童年时光。

听过的歌曲中，《月光小夜曲》给我印象深刻，是我喜欢的歌曲之一。它是六十年代，台湾歌星紫薇开始唱的歌，不过她没把它唱红，倒是后期的蔡琴、王菲、费玉清等人，唱红了这首歌，我们才开始注意它，熟悉它。

今天，如果你懂得唱，甚至背到滚瓜烂熟，非常好！我给你一百个赞！想唱好一首歌，除了掌握歌词，学好唱歌技巧之外，显然还不够。为什么呢？那只是表面功夫。我们要了解整首歌的背景，隐藏在背后的故事，唱出来才够味道。

唱歌，学问很大！唱得好不好，动听不动听，关键在於内涵；一旦掌握了它，便知晓你在唱什么，表达什么。一首歌你只懂得皮毛，想要感动人心，当然不可能。只有不断努力学习，下功夫研究，掌握整首歌的精髓，才可以感动自己，也感动别人。

事实上，人的一生也像一首歌，想把《生命之歌》唱得好听，唱得喜乐，必须掌握生命的内涵。生命内涵有三方面，就是长度、宽度和深度。今天，很多人只追求长度和宽度，却忽略了深度，难怪生命中没有喜乐。

长度是什么？它是指长命、长寿。你每天做运动，吃营养品，不时进补，为了什么？就是想活得久一点，健健康康走人生路，非常好的做法。宽度是什么？它是指“宽裕”，说得浅白一点，就是“富有”的意思。在座的都是生活战士，从年轻拼搏到今天，为谁辛苦为谁忙，不是想多赚一点钱，跟家人过好日子吗？你这样做，非常好，非常棒！

有了生命的长度和宽度，那可不是人生的全部。我亲眼看过许多成功人士，他们都有这一切，可惜来到生命终点时，却以“叹息”和“遗憾”走完人生路，这是为什么呢？

原来作为一个人，必须掌握“三合一”配套， 人生才不至于留下遗憾。聪明人不只追求长度和宽度，同时也会探寻生命的深度。一个懂得追求生命深度的人，他一定会思考人生的道路是什么？生命是什么？真理是什么？只要耐心寻找，不轻言放弃，总有一天找到；因为寻找的就必寻见，敲门的必为他开门。

我喜欢《月光小夜曲》，不是它的长度，也不是它的宽度，而是它的深度。要知道，有深度的东西，不会被时间淘汰，它会留在人类历史里，价值是永远的。

《月光小夜曲》深度在那里？我们看一看歌词就知道：

月亮在我窗前徜徉，透进了爱的光芒，我低头静静地想一想，猜不透你的心肠，好像今晚月亮一样，忽明忽暗又忽亮啊……，到底是爱还是心慌，啊……月光。

月夜情境像梦一样，那甜蜜怎能相忘，细语犹在耳边荡漾，怎不叫我回想。我怕见那月亮光，抬头忙把窗帘拉上，啊……我心儿醉心儿慌，啊……月光。

表面上看来，这首歌好像是浪漫情歌，一般人如此体会。你深一层了解的话，内容不是单纯的。歌词中有两个词，相当深奥，涵意很深，即第一段的“心慌”，还有第二段的“怕”字。

为什么会心慌，为什么会害怕？月亮怎会变成老虎？那么凶猛？那么恐怖？那么残暴？不是啊！作曲家不只描写看不到爱人/心上人，月光照耀时心里惆怅的感觉，肯定还有其他原因，值得我们想了再想，思考再思考……。

当你对此思考时，《圣经》里有一句话，描写非常生动，展现人性一面。它这样记载：“白日，太阳必不伤你；夜间，月亮必不害你”（诗篇121：6）。

这句话太有意思了！太阳光照白天，给人们带来生机；月亮光照晚上，给人们指引道路。月亮本身不会发光，晚上反射了阳光，温柔地照射大地，好像母性的光辉；当你心情不好时，记得向上看，带给你心灵上的慰藉，绝对不伤害你。

什么光会伤害你呢？家里电视的光，房间电脑的光，手里电话的光—你眼睛看多了，迟早见专科医生，害处多过好处！只有晚上的月光，当你抬头看着它时，越看越着迷，越看头脑越清醒，感叹创造主的伟大！各位，那来的心慌，那来的害怕？

这首歌里头的“心慌”那里来？“害怕”那里来？当然，这背后有隐藏的故事。

《月光小夜曲》来头不简单。歌词是中国人写的，曲调是日本人的。今天提到日本人，我们心里充满羡慕：喜欢到日本旅行、学讲日本话、唱日本歌、吃日本餐，甚至穿日本服装。可是，早在60年前，情况跟今天截然不同。当时的中国人，心里很不服日本人，甚至恨透日本人，想尽办法赶走他们，要他们从祖国和家园消失，越远越好！

第二世界大战前，日本占领了中国，大家还有印象吧！事实上，日本占领最久的国土，不是中国，而是台湾。你有机会到台湾旅行，那里的导游会告诉你：日本人占领台湾总共有50年的历史，从1895年到二战结束後，你知道当代人如何生活吗？

《月光小夜曲》是在此背景下写成。60年代，台湾作曲家周蓝萍，把当时流行的日本军队励志歌曲，改头换面，填上中国人歌词，就这样流行起来。周蓝萍是一位爱国音乐家，永远站在中国人这一边，透过歌曲表达心声，激励人心。所以，歌词里提到“心慌”与“害怕”时，你应该知道是指谁？

今天，我们身在马来西亚，独立以来有60年；从我们所经历的一切，对於60年前中国人的经历感同身受。这个中秋节，当你抬头欣赏月光时，可否体会歌词所形容“好像今晚月亮一样，忽明忽暗又忽亮啊”— 在这个国家，你本来看到希望了，怎知後来是黑暗一片，看不到前路该如何走？接下来，心里又感到“心慌”和“害怕”，叫你不知如何是好？

遇到这个情况时，请不要心慌，不要害怕，因为“白日，太阳必不伤你；夜间，月亮必不害你”（诗篇121：6）。太阳和月亮不只光照世人，它们也是历史的见证人，见证多少国家兴起和败亡，好像日本这个超级大国，从早期的不可一世，意气风发，滥杀无辜，突然急转直下，从“战胜国”变成“战败国”！今天，它还在经济烂泥堆里挣扎，还没有从里面爬出来，真叫人感慨万千！

《圣经》清楚记载，人类几千年下来，没有一个朝代，一个皇帝，一个政权，可以永远风光，永远稱霸。绝对没有！意思要告诉我们：地上的国如何强大，都是暂时的，好像烟花一样，在空中灿烂几分钟後，就回归平静和黑暗。惟有天上的国，才是永远长存，现在你看不到，不表示它不存在；有一天会变成事实，呈现在我们眼前。你愿不愿意，把眼光从暂时的地上，投射到永恒的天上？我们每个人都有选择权，把手中的一票投给永恒。

《月光小夜曲》这首歌旋律优美，歌词有深度，它给我们很多思考，从地上联想天上，从短暂联想永恒。的确，我们的生命有限，却非常宝贵。当你抬头望明月，要想到这轮明月背后的创造主，祂正在带领你的一生。想到这里时，我们感到宽心，感到放心，感到安心，因为掌握人的生命是祂，是祂说了算，人讲的不算！各位，有了这样的前景，有了这样的承诺，我们能够好好活下去，活出美好的明天，活出灿烂的未来！

最后，我要跟大家说一句勉励的话：月亮的存在具有代表性意义，而在宇宙中成为这个代表者，就是教会这个团体。根据《圣经》的启示，月亮象征着教会，它在地上存在有一项任务，具有神圣的使命，把太阳的光返照，照耀在这个世界、这个大地、这个国家、这个社会。当整个社会陷入巨大黑暗时，象征月亮的教会群体，就要不断发光、发热，让人们看到曙光，看到盼望，看到未来。它会告诉你：道路，真理和生命在那里？

我谢谢大家来到这个发光、发热的团体，象征月亮的团体，领受着“光与热”的喜悦，希望各位在今年过一个不一样的中秋节，喜喜乐乐，平平安安，团团圆圆。

Yesus Menyembuhkan 10 Orang Penyakit Kulit

Bacaan Injil:

11 Dalam perjalanan ke Yerusalem, Yesus melalui sempadan Samaria dan Galilea. 12 Apabila Dia memasuki sebuah pekan, sepuluh orang berpenyakit kulit yang mengerikan datang menjumpai Dia. Mereka berdiri dari jauh 13 dan berseru, “Yesus! Tuan! Kasihanilah kami!” 14 Yesus melihat mereka lalu berkata, “Pergilah dan mintalah imam mengesahkan kesembuhan kamu.” Dalam perjalanan ke sana mereka sembuh. 15 Ketika seorang daripada mereka sedar bahwa dia sudah sembuh, dia berpatah balik sambil memuji Allah dengan suara yang kuat. 16 Dia sujud di hadapan Yesus dan mengucapkan terima kasih kepada-Nya. Orang itu orang Samaria. 17 Yesus berkata, “Bukankah sepuluh orang yang disembuhkan? Di manakah yang sembilan lagi? 18 Mengapakah orang bangsa asing ini sahaja yang kembali untuk bersyukur kepada Allah?” 19 Lalu Yesus berkata kepada orang itu, “Bangunlah dan pergilah, kamu sembuh kerana lamu percaya kepada-Ku.” (Lukas 17:11-19)

Khutbah:

Bekas presiden Amerika Syarikat Barrack Obama melawat ke Malaysia pada tahun 2015. Rakyat serata negara menumpukan perhatian kepadanya, kerajaan kita membekalkan sekuriti yang ketat untuknya, sebab Obama merupakan seorang pemimpin negara yang terpengaruh di dunia ini. Amerika Syarikat bukan sahaja satu negara yang besar, kuat dan canggih, tetapi ia juga satu negara yang penuh dengan peristiwa yang ganjil dan pelik!

Saya masih ingat beberapa tahun yang lepas, ada seorang jutawan negara itu membela dua ekor anjing, satu jantan dan satu betina. Pada suatu hari, orang kaya ini mempunyai fikiran yang ganjil, dia mengahwinkan kedua-dua ekor anjingnya dengan satu acara yang luarbiasa. Dia pesan tukang jahit menyediakan pakaian pengantin untuk anjingnya, menjemput seorang MC untuk melancarkan acara perkahwinan dan menjemput kumpulan muzik untuk memeriahkan suasana hari perkahwinan anjingnya.

Apabila tiba masanya, jutawan mengajak semua kawannya menghadiri majlis perkahwinan. Semua orang menyaksikan dua ekor anjing bertukar cincin sebagai tanda cinta selama-lamanya. Selepas upacara disempurnakan, semua tetamau dijemput menghadiri kenduri. Untuk maklumat kamu, jutawan ini belanja US$30,000 (Wang Amerika) untuk perkahwinan anjingnya. Jika US$30,000 ditukarkan kepada Ringgit Malaysia,ia adalah satu jumlah yang besar, yang cukup untuk perbelanjaan saya selama tiga tahun.

Mungkin kita akan tanya macam mana jutawan ini bazir wang untuk perkahwinan binatang dan untuk bukan untuk perkahwinan manusia. Di Amerika, ramai orang suka membela anjing sebagai teman yang setia. Bagi mereka, anjing lebih baik daripada manusia. Saya masih ingat ada seorng ibu maki anaknya begini, “Lebih baik saya bela seekor anjing daripada awak!” Ini memang satu kenyataan yang mendukakan hati ibu itu, kerana anaknya bersifat degil dan enggan mendengar nasihatnya. Ini menunjukkan betapa kecewanya hati seorang ibu!

Jarang sekali kita bandingkan anak kita dengan seekor anjing, ini memang satu perumpamaan yang tidak seimbang. Akan tetapi, sebagai seorang manusia, kalau kita tidak tahu berterima kasih kepada ibu bapa yang sudi korban untuk keluarga, kelakuaan kita adalah lebih teruk daripada seekor anjing. Walaupun anjing adalah haiwan, ia tidak boleh cakap seperti manisia, ia tidak boleh senyum, ia tidak boleh respon seperti kita. Tetapi apabila kamu berikan makanan kepada anjing, ia akan goyangkan ekornya tidak terhenti-henti. Ini adalah satu isyarat ataupun bahasa anjing, dengan menggoyangkan ekornya, anjing seakan-akan berkata kepada kita: “Terima Kasih”, “Thank You” “Arikata!” Ini adalah cara anjing bercakap terima kasih kepada tuannya.   

Dari bacaan Injil tadi, kita dapat tahu ada orang yang tidak tahu mengucap shukur ataupun berterima kasih atas berkat yang diberikan oleh Tuhan Bapa. Yesus telah menyembuhkan 10 orang yang berpenyakit kulit. Akan tetapi, hanya seorang sahaja yang berpatah balik untuk mengucap terima kasih kepada-Nya. Yang lain telah hilang sekali, entah mana mereka pergi! Mungkin mereka balik kampung untuk berjumpa ibubapa mereka. Ataupun telah pergi merayakan persembuhan mereka di kedai kopi ataupun restoran dengan kawan-kawan. Ataupun pergi mencari seorang bini yang cantik untuk berkahwin. Ada banyak program mereka bolah jalankan. Tentu apa yang mereka buat setelah persembuhan adalah mustahak!

Akan tetapi, tiada suatu perkara yang lebih mustahak daripada bersyukur kepada Tuhan. Pada pendapat saya, sembilan orang ini tidak tahu ucap syukur kepada Tuhan, mereka adalah manusia yang tidak mengenang budi jika dibandingkan dengan anjing. Kita semua tahu anjing tahu  berterima kasih atas makanan yang diberikan oleh tuannya. Tetapi sembilan orang ini tidak tahu berucap syukur kepada Tuhan. Walaupun begitu, Yesus tidak maki mereka, Dia hanya mengeluh di depan orang ramai. Yesus berkata, “Bukankah sepuluh orang yang disembuhkan?  Di manakah yang sembilan lagi? Mengapakah orang bangsa asing sahaja yang kembali untuk bersyukur kepada Tuhan?”

Saudara saudari sekalian, sembilan orang itu adalah orang Yahudi, mereka ini ialah umat Tuhan, bangsa yang terpilih oleh-Nya . Sebenarnya, mereka telah tahu sejak nenek moyang dahulu bersyukur adalah kewajipan dalam kehidupan setiap hari. Akan teetapi, mereka tidak berbuat begitu. Adakah mereka ini berpendapat bahwa menerima berkat daripada Tuhan adalah percuma, suatu perkara yang biasa sahaja, suatu benda yang Tuhan harus bagi dalam kehidupan mereka. Tuhan bagi saya segala kebaikan, terimalah sahaja, jangan segan! Ini adalah suatu perangai yang tidak harus berlaku di kalangan umat-Nya!

Sebaliknya, pesakit kulit yang bukan Yahudi itu tahu bersyukur kepada Yesus setelah sakitnya disembuhkan. Ini adalah suatu perkara yang amat ganjil. Yesus memuji dia dan berkata, “Bangunlah dan pergilah, kamu sembuh kerana kamu percaya kepadaKu.” Orang ini bukan sahaja mendapat persembuhan badan, tetapi dia mendapat berkat yang amat besar daripada  Yesus sendiri. Ini bermakna orang asing ini mendapat berkat yang dua kali ganda, iaitu transformasi jasmani dan kekuatan iman. Berkat ini amat mustahak. Ia hanya diberikan kepada orang yang tahu bersyukur dan berterima kasih kepada Tuhan dan bukan untuk orang yang hanya mementingkan diri sendiri!       

Saudara saudari sekalian, bersyukur kepada Tuhan adalan satu kelakuan ataupun akhlak mulia (sifat baik) yang diajarkan di Alkitab kita. Harap kita semua akan melaksanakan akhlak mulia ini dalam kehidupan sebagai seorang Kristian. Kita bersyukur kepada Tuhan, sebab Dia adalah punca segala berkat kepada manusia. Ya, apa yang kita nikmati sekarang adalah dikurniakan oleh-Nya. Ini termasuk keluarga kita, anak-anak kita, pekerjaan kita, gaji kita, harta benda kita, rumah kita...ya segala-galanya termasuk juga masa, kesihatan dan nyawa kita. Semua ini adalah berkat dan kurnia daripada Tuhan.   

Sebagai satu respon kepada kasih Tuhan, kita harus ucap syukur melalui aksi ataupun tindakan kita. Banyak tindakan yang boleh dibuat seperti meluangkan masa untuk berdoa, membaca Alkitab dan memuji Tuhan setiap hari. Mengambil bahagian dalam pelayanan untuk Tuhan dalam gereja. Memberi sumbangan satu per sepuluh kepada gereja supaya Kerajaan Tuhan dapat dikembangkan, lebih banyak orang lagi dapat memasuki Kerajaan Tuhan. Hari ini, jika kita berhasrat mendapat berkat yang berkali ganda daripada Tuhan, janganlah ikut contoh sembilan orang yang dapat sembuh. Ikutlah contoh orang yang berpatah balik itu, yang tahu mengambil tindakan mengucap syukur kepada Tuhan. Akhirnya, dia mendapat berkat yang dua kali ganda. Semoga Tuhan Yesus membuka mata kita, supaya kita dapat lihat berkat yang tulin dan menghabiskan hayat kita untuk memperolehi hidup sejati dan kekal.